NB-IoT و eMTC متعلق به اینترنت سلولی هستند و دارای ویژگی "3C" از اینترنت سلولی هستند.

پوشش پوشش افزایش یافته است
مصرف
هزینه کم هزینه
به منظور رسیدن به هدف "3C"، اجرای NB-IoT و eMTC نیز متفاوت است به شرح زیر است:
یکی
مقایسه تکنولوژی های کلیدی بین NB-IoT و eMTC
پوشش پیشرفته

هدف پوشش NB-IoT MCL 164dB است و افزایش پوشش آن عمدتا با افزایش تراکم طیفی قدرت بالا و انتقال مکرر به دست می آید.
هدف پوشش eMTC MCL 155.7dB است و تراکم طیف قدرت آن همانند LTE است. افزایش پوشش به طور عمده توسط انتقال مکرر و پرش فرکانس به دست می آید.
MCL، (Maximum Coupling Loss)، اشاره به مسیریابی از بندر آنتن پایه ایستگاه به بندر آنتن ترمینال است. از هدف پوشش، eMTC حدود 8dB پایین تر از NB-IoT است.
چگونه با تکرار انتقال پوشش را افزایش دهیم؟

انتقال تکرار انتقال یک بلوک حمل و نقل در فریم های مختلف است. Repetition Gain = بار تکرار 10log، یعنی 2 بار ارسال مجدد می تواند 3dB را افزایش دهد. NB-IoT می تواند تا 2048 retransmission و 128 retransmission را پشتیبانی کند.
هر دو NB-IoT و eMTC از انتقال مکرر برای افزایش پوشش استفاده می کنند.
چگونگی افزایش چگالی طیفی قدرت بالا برای افزایش پوشش؟

اطلاعات کنترل بالا و پایین و اطلاعات سرویس در یک پهنای باند باریک LTE منتقل می شود و PSD (تراکم انرژی اسپکتروم) تحت همان قدرت انتقال بزرگتر است، که باعث کاهش نیاز Demodulation گیرنده می شود.
در جهت downlink، اگر NB-IoT حالت استقرار مستقل را اتخاذ کند، قدرت انتقال Downlink را می توان بصورت مستقل پیکربندی کرد، و تراکم طیف طیفی آن همانند GSM است، اما در حدود 14 دسیبل بالاتر از طیف قدرت LTE FDD چگالی
از آنجا که حداقل پهنای باند برنامه ریزی NB-IoT برابر با 3.75K یا 15K است، در تراکم طیفی قدرت uplink با حداکثر 17dB افزایش می یابد. با توجه به اینکه قدرت انتقال ترمینال GSM می تواند تا 33dBm باشد و قدرت انتقال NB-IoT تا 23dBm باشد، نسبت واقعی ترمینال NB-IoT چگالی طیفی قدرت ترمینال GSM می تواند تا حدود 7 دسی بل باشد.
eMTC سهام قدرت و پهنای باند سیستم را با LTE به اشتراک می گذارد و هیچ قدرتی در تراکم طیفی قدرت ندارد. افزایش پوشش به طور عمده توسط انتقال مکرر و پرش فرکانس به دست می آید.
برای NB-IoT، لازم به ذکر است که:
در جهت جریان پایین، تنها نیرو مستقلی مستقر می تواند مستقل پیکربندی شود. قدرت از حالت های نصب و راه اندازی باند و باند محافظ توسط قدرت LTE محدود می شود. بنابراین، در حالت های باند و باند محافظ، NB-IoT نیاز به ارسال مجدد بیشتر دارد. تعداد دفعات قابل مقایسه با سطح پوشش قابل مقایسه با مدل استقرار مستقل است.
در جهت بالادست، این سه حالت اساسا یکسان هستند.
مصرف برق کم
در مصرف انرژی کم، NB-IoT و eMTC از تکنولوژی مشابه از جمله PSM، eDRX و تایمرهای چرخه طولانی استفاده می کنند.
تلفن باید در حالت آماده به کار باشد، در غیر اینصورت کسی میتواند از شما تماس بگیرد نمیتوانید چه کاری انجام دهید؟ اما این به این معنی است که تلفن نیاز به نظارت بر شبکه از زمان به زمان دارد، یعنی مصرف انرژی.

با این حال، ترمینال IoT متفاوت از تلفن همراه است. اغلب اوقات، در وضعیت خواب عمیق است. پس از گزارش یک یا دو پیام هر روز یا حتی هر هفته، پس از ماندن در حالت بیکاری برای یک دوره زمانی، به حالت خواب عمیق بدون گوش دادن به پیام رابط هوا وارد می شود.
PSM این است که اجازه دهید ترمینال IoT پس از ارسال داده ها، مانند خاموش شدن، بدون هیچ گونه فعالیت ارتباطی، حالت خواب عمیق را وارد کند.
2eDRX
DRX (Reception Discontinuous)، یعنی پذیرش دائمی. eDRX یک پذیرش متناوب است.

تلفن همراه می تواند سیگنال های متناوب برای صرفه جویی در مصرف دریافت کند. NB-IoT و eMTC این فاصله متناوب را برای صرفه جویی در انرژی گسترش می دهند.
3 تایمر چرخه طولانی
پیکربندی انعطاف پذیر از تایمر RAU / TAU تایمر موقعیت چرخه بلند برای کاهش تعداد بیدار شدن از خواب.
کم هزینه
چگونگی کاهش هزینه ها، از جمله کاهش سربار پردازش پشته پروتکل، یکپارچه آنتن و حالت نیمه دوبلکس FDD برای کاهش هزینه های RF، کم سرعت و پهنای باند پایین به معنای کاهش پیچیدگی پردازش تراشه و غیره است.

به عنوان مثال، حالت نیمه دو طرفه FDD بدین معنی است که در هر زمان همزمان انتقال و دریافت پذیری لازم نیست، که ارزان تر و کارآمدتر از دوطرفه است.

دو
مقایسه پارامترهای فنی بین NB-IoT و eMTC

NB-IoT با کمترین هزینه، طول عمر باتری، بدون تحرک و نرخ انتقال داده بسیار پایین است. این مناسب است برای هیچ حرکت، حجم داده های کوچک، غیر حساس به تاخیر، حساس به هزینه، ترمینال مرتبه قدر است. برنامه های بزرگ مانند پارکینگ هوشمند، قطب های هوشمند هوشمند، خواندن هوشمند و غیره
به منظور پاسخگویی به سناریوهای کاربردی بیشتر و خواسته های بازار، Re-14 و نسخه های بعدی، یک سری از فناوری های پیشرفت برای NB-IoT را شامل می شوند، از جمله قابلیت های موقعیت یابی و چندپخشی، ارائه نرخ های بالاتر داده ها در حامل های غیر لنگر. پیمایش و دسترسی تصادفی انجام می شود، تحرک حالت متصل افزایش می یابد و سطح قدرت پایین UE نیز پشتیبانی می شود.
eMTC از صدای پشتیبانی می کند، دارای سرعت انتقال سریع است و از تحرک پشتیبانی می کند، اما هزینه ماژول نسبتا بالا است و مناسب دستگاه های پوشیدنی، نظارت بر سلامت، برنامه های کاربردی تلفن همراه داخلی و غیره است.
سه
مقايسه روش هاي استفاده از NB-IoT و eMTC

NB-IoT حالت استقرار
NB-IoT به سه روش استقرار تقسیم شده است: Stand alone، Band Guard و In-Band.

استقرار مستقل برای بازسازی باند GSM مناسب است. پهنای باند کانال GSM GSM 200KHz است که فقط برای پهنای باند NBK-IoT 180KHz فضا ایجاد می کند و در هر دو طرف یک مانیتور گارد 10KHz وجود دارد.
گروه حفاظتی بلوک های منابع را به کار می گیرد که از پهنای باند 180KHz استفاده نشده در نوار محافظت لبه LTE استفاده می کنند.
استقرار در باند استفاده از هر بلوک منبع در وسط LTE حامل. با این حال، در حالت استقرار در باند، برخی از PRB ها، NB-IoT نمی تواند مورد استفاده قرار گیرد.
حالت استقرار eMTC
eMTC از استقرار با LTE پشتیبانی می کند و همچنین از استقرار مستقل پشتیبانی می کند.
این عمدتا LTE را در حالت باند بکار می گیرد و از TDD و FDD پشتیبانی می کند. eMTC و LTE با هم در همان باند فرکانس کار می کنند و ایستگاه پایه یکنواخت منابع را اختصاص می دهد و بخشی از کانال کنترل را به اشتراک می گذارد. بنابراین، اپراتورها می توانند به طور مستقیم در eMTC مستقر در باند فرکانس LTE بدون تخصیص طیف جداگانه مستقر کنند.